Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

<Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;/>

Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του Βασίλη Κωστάκη από το Κουτί της Πανδώρας. Όπως βλέπετε και στα πρώτα σχόλια, οι απόψεις που περιλαμβάνονται αρχίζουν να προκαλούν αντιδράσεις. Το βιβλίο του Βασίλη με τίτλο "Το Ομότιμο Μανιφέστο" κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις βορειοδυτικές σε 190 φυσικά αντίτυπα (και, εννοείται, ελεύθερα και δωρεάν στο ίντερνετ).



Η ανάδυση του ομότιμου κινήματος

ομότιμος -η -ο [με ίση τιμή, ισόβαθμος]
<Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;/>
Από τη μία, σήμερα το κυρίαρχο κοινωνικοοικονομικό σύστημα βασίζεται σε μια εσφαλμένη αντίληψη αφθονίας σε έναν πεπερασμένο υλικό κόσμο. Ασπάζεται την αέναη υλική παραγωγή και κατανάλωση σε έναν κόσμο με περιορισμένους φυσικούς πόρους. Από την άλλη, προωθεί την ψευδαίσθηση της «σπανιότητας» στην πνευματική παραγωγή η οποία, όμως, εγγενώς βρίσκεται σε καθεστώς αφθονίας (δηλ. το κόστος παραγωγής μιας επιπλέον μονάδας πληροφορίας, ας πούμε ο κώδικας ενός προγράμματος, είναι σχεδόν μηδενικό). Αντί, λοιπόν, να ενθαρρύνει τον πειραματισμό με την ελεύθερη πληροφορία, ορθώνει νομικούς φραγμούς (π.χ. copyright, πατέντες ή οι πρόσφατες νομοθετικές πράξεις/συνθήκες ACTA, SOPA/PIPA) εξυπηρετώντας την ιδιωτική κερδοφορία ενώ εμποδίζει την ελεύθερη συνεργασία των πολιτών. Συνεπώς, προτεραιότητα για την επίτευξη ενός βιώσιμου συστήματος αποτελεί η αναστροφή της παραπάνω λογικής. Δηλαδή από τη μία είναι επιτακτική η συνειδητοποίηση του πεπερασμένου των φυσικών πόρων ενώ παράλληλα οφείλουμε να υποστηρίξουμε, όπου είναι δυνατόν, την κοινωνική καινοτομία, τροποποιώντας την αδιαλλαξία των πατέντων και των copyright.
Έπειτα από αρκετές δεκαετίες βιομηχανικού καπιταλισμού και αποτυχημένων «κομμουνιστικών» καθεστώτων, κάποιοι σήμερα μιλάνε για μια εναλλακτική προσέγγιση: την ομότιμη προοπτική που βασίζεται στην αυτονομία, το μοίρασμα, την αλληλεγγύη και την κοινωνική καινοτομία. Η ευρεία διαθεσιμότητα των σύγχρονων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας (π.χ. οι προσωπικοί υπολογιστές και η πρόσβαση στο διαδίκτυο) έχει αναδείξει νέα συνεργατικά μοντέλα οργάνωσης που συνθέτουν αυτό που αποκαλούμε εδώ ως «ομότιμο κίνημα». Εγχειρήματα όπως το Ελεύθερο Λογισμικό/Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα (ΕΛ/ΛΑΚ, π.χ. οι εκδόσεις λογισμικού βασισμένων στο Linux ή o Apache HTTP εξυπηρετητής) και η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia καταδεικνύουν ότι ο ομότιμος τρόπος παραγωγής, τουλάχιστον στη σφαίρα της πληροφορίας (δηλ. στην παραγωγή κώδικα λογισμικού, γνώσης, σχεδίων, πολιτισμού), μπορεί να ανταγωνιστεί και ακόμη να υπερσκελίσει τον καπιταλιστικό. Πέρα από τα έργα ΕΛ/ΛΑΚ και τη Wikipedia, οι πλατφόρμες διάθεσης έργων πολιτισμού όπως το Internet Archive ή το Librivox• τα νομικά εργαλεία κατοχύρωσης και διάθεσης πνευματικών δημιουργημάτων όπως οι άδειες Κοινών Δημιουργημάτων (Creative Commons) ή οι άδειες Γενικής Δημόσιας Χρήσης (General Public Licenses) • οι διαδικτυακές κοινότητες ανοικτού σχεδιασμού παράλληλα με την πρόοδο στις τεχνολογίες τρισδιάστατης εκτύπωσης• οι κολλεκτίβες των “hackerspace” και οι κοινότητες “κάντο-μόνος-σου”• οι πλατφόρμες διάθεσης μεταφρασμένων, σε δεκάδες γλώσσες, υπότιτλων ταινιών• οι χιλιάδες ιστότοποι ενημέρωσης• τα παγκόσμια κινήματα για ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και για ανοιχτά δημόσια δεδομένα• λαμβάνουν χώρα την ίδια στιγμή σε παγκόσμια και τοπική κλίμακα. Τι κοινό έχουν όλα τα παραπάνω; Αποτελούν συμπτώσεις, τυχαία, μη συσχετιζόμενα γεγονότα ή είναι εκφράσεις και εκφάνσεις ενός νέου πολιτισμού με όλες του τις αντιφατικότητες και τις ευκαιρίες για αναγέννηση; Σημάδια ενός αναδυόμενου κόσμου που δημιουργεί και δημιουργείται, μέσα στις παρυφές του παλιού, από νέες ετερόκλητες υποκειμενικότητες –το πλήθος– και σαν τη λάβα αργά στην αρχή και μαινόμενη στη συνέχεια, μέσα από τις ρωγμές, προσπαθεί να δημιουργήσει νέα γη;
Το σύντομο αυτό άρθρο προσπαθεί να καταδείξει πως όλα τα παραπάνω αποτελούν πτυχές του ομότιμου κινήματος που εγκαινιάζει ένα νέο τρόπο παραγωγής ο οποίος έρχεται σε αντίθεση με τα κυρίαρχα δόγματα της οικονομικής θεωρίας: Ότι δηλαδή οι άνθρωποι παράγουν υποκινούμενοι από τη θέλησή τους για χρηματικό κέρδος καθώς και ότι η καινοτομία δημιουργείται μόνο από εταιρικές ιεραρχίες και κρατικές γραφειοκρατίες. Τουλάχιστον στη σφαίρα της πληροφορίας ο ομότιμος τρόπος παραγωγής έχει δείξει ότι μπορεί να είναι το ίδιο (και κατά μερικούς ακόμη περισσότερο) παραγωγικός και καινοτόμος με τους παραδοσιακούς τρόπους παραγωγής.
Και πρόσφατα παρατηρούμε το ομότιμο κίνημα να απλώνεται και στην υλική παραγωγή: Κάποιοι σχεδιάζουν αντικείμενα (από τους κρίκους της κουρτίνας μέχρι ποδήλατα, τρακτέρ, ρομπότ και ανεμογεννήτριες) χρησιμοποιώντας εργαλεία ΕΛ/ΛΑΚ και τα διαθέτουν ελεύθερα στο διαδίκτυο• κάποιοι χακάρουν και τροποποιούν ήδη υπάρχοντα σχέδια αναβαθμίζοντάς τα ή απλώς προσαρμόζοντάς τα στις δικές τους ανάγκες• και κάποιοι δίνουν σε αυτά τα σχέδια υλική υπόσταση χρησιμοποιώντας τρισδιάστατους εκτυπωτές χαμηλού κόστους και ανοικτού κώδικα, όπως οι εκτυπωτές MakerBot, Ultimaker ή ο εκτυπωτής RepRap που μπορεί να αναπαράγει ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του.
Οι άνθρωποι πριν τη βιομηχανική παραγωγή, συνήθιζαν να σχεδιάζουν και να παράγουν πολλά από τα εργαλεία και τα προϊόντα τους συλλογικά. Σήμερα, λοιπόν, βλέπουμε αυτό το είδος της κοινωνικής παραγωγής να αναγεννιέται μέσα σε ένα ομότιμο πλαίσιο. Πρωτοβουλίες και εγχειρήματα όπως τα Fab/Media Labs ή τα εκατοντάδες hackerspaces ανά τον κόσμο παρέχουν τη γνώση και την υποδομή για πειραματισμό με πρακτικές ομότιμης παραγωγής στον υλικό κόσμο. Η πτώση του κόστους αλλά και η αύξηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των τρισδιάστατων εκτυπωτών θα σημάνει την ευρεία διαθεσιμότητά τους, η οποία με τη σειρά της θα ανοίξει νέους ορίζοντες για την ομότιμη παραγωγή στον υλικό κόσμο. Για παράδειγμα, φανταστείτε κάποιος να κατεβάζει ελεύθερα τα σχέδια –προϊόν συνεργατικής παραγωγής– των τμημάτων μιας ανεμογεννήτριας από ομότιμες πλατφόρμες, και στη συνέχεια μέσω προγραμμάτων ΕΛ/ΛΑΚ και ομότιμα σχεδιασμένων τρισδιάστατων εκτυπωτών, να εκτυπώνει μια ανεμογεννήτρια για την παραγωγή ενέργειας σε μικρή ή και μεγάλη κλίμακα.
<Το πλήθος χακάρει την πληροφορία, τροποποιεί την πληροφορία, μοιράζεται την πληροφορία, ξαναχακάρει, ξανατροποποιεί, ξαναμοιράζεται, κ.ο.κ., και σε λίγο ίσως είναι σε θέση να παράγει προϊόντα, ομότιμα σχεδιασμένα, με υλική υπόσταση. Και τι καταλαβαίνει κανείς έπειτα από όλα αυτά; Ότι το μέλλον είναι περισσότερο πιθανό να το δημιουργήσεις από ότι να το προβλέψεις/>
Η ομότιμη θεωρία, σαν απόπειρα δημιουργίας μιας θεωρίας που επιτρέπει την κατανόηση του ομότιμου κινήματος,  βρίσκεται στη μοναδική θέση να παντρεύει την αξία της ελευθερίας του ατόμου  με τις κύριες αξίες της Αριστεράς, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Ψάχνοντας, λοιπόν, μια απάντηση στο ερώτημα με το οποίο άρχισε αυτό το άρθρο, ισχυριζόμαστε πως το ομότιμο κίνημα μας δείχνει το δρόμο.
<Εμείς ας συμμετέχουμε σε μια πανδαισία δημιουργίας που δημιουργεί τον κόσμο που θέλει, μέσα στον κόσμο που θέλει να ξεπεράσει/>
του Βασίλη Κωστάκη
Ο Βασίλης Κωστάκης (PhD, MSc, MA), οικονομολόγος, είναι επιστημονικός συνεργάτης πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων. Σύντομα κυκλοφορεί από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις το βιβλίο του “Ομότιμο Μανιφέστο”.

2 σχόλια:

  1. Είχα ήδη ακούσει για την επικείμενη έκδοση αυτού του βιβλίου από το γνωστό (για τους λάτρεις του Ελεύθερου Λογισμικού) ιστολόγιο του Λευτέρη Κοσμά (http://elkosmas.gr/). Μου είχε δημιουργήσει μια πολύ θετική εντύπωση και είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον μου, διότι προσφέρει μια διεισδυτική ματιά σε ένα σύγχρονο φαινόμενο του σύγχρονου πολιτισμού μέσα από την ευαισθησία ενός σκεπτόμενου ανθρώπου. Μετά την ανάγνωση του παραπάνω κειμένου που παρατίθεται σε αυτή την ιστοσελίδα, μου μένει και πάλι η ίδια εξαιρετική εντύπωση!
    Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια στον Βασίλη Κωστάκη για ένα υπέροχο κείμενο που με ενθουσιάζει, εκφράζοντας με πολύ όμορφο τρόπο τις ιδέες που ωριμάζουν και στη δική μου σκέψη.

    Κάποια μικροσχόλια που παρατηρώ: στην έκφραση "αδιαλλαξία των πατέντων",θα μου άρεσε πολύ περισσότερο η μορφή "αδιαλλαξία των πατεντών"

    Στην αμέσως επόμενη φράση: "δεκαετίες βιομηχανικού καπιταλισμού και αποτυχημένων «κομμουνιστικών» καθεστώτων" θα έλεγα ότι για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης, θα ήταν εξ' ίσου δικαιολογημένη και πετυχημένη η προσθήκη του επιθέτου "αποτυχημένου" όχι μόνον μπορστά από την αναφορά στα κκομμουνιστικά καθεστώτα, αλλά και μπροστά από την αναφορά στον ίδιο τον καπιταλισμό. Νομίζω ότι όσο απάνθρωπο και άδοξο υπήρξε το τέλος των πρώτων, αλο τόσο και ο ίδιος ο καπιταλισμός έχει φορτωθεί και χρεωθεί αμέτρητες ανθρώπινες μαζικές τραγωδίες.

    Στην καταληκτική παράγραφο του παραπάνω άρθρου: "Η ομότιμη θεωρία, σαν απόπειρα δημιουργίας μιας θεωρίας που επιτρέπει την κατανόηση του ομότιμου κινήματος, βρίσκεται στη μοναδική θέση να παντρεύει την αξία της ελευθερίας του ατόμου με τις κύριες αξίες της Αριστεράς, την ισότητα και την αλληλεγγύη." θα ήθελα απλώς να σημειώσω ότι ενώ από τη μια συμφωνώ με την βασική αυτή διαπίστωση, ωστόσο, η ρητή αναφορά σε "αριστερές" ιδέες μου φάνηκε να περιποιεί καόια αδικία στο κίνημα της ελεύθερης και ομότιμης διακίνησης ιδεών. Αν πρέπει σώνει και καλά να "βαφτίσουμε" πολιτικά τις ιδέες, τότε θα έλεγα ότι όσο εόναι "αριστερές" οι έννοιες της ισότητας και της αλληλεγγύης, αλο τόσο είναι "δεξιά" η ιδέα της ελευθερίας του ατόμου. Αν επιμείνουμε να αποδώσουμε ένα οποιοδήποτε πολιτικό χρώμα (από το καταρρεόν παλιό πολιτικό σύστημα), διακινδυνεύουμε να αποξενώσουμε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας που ... βγάζουν μπιμπίκια και μόνο στο άκουσμα λέξεων όπως "δεξιά"/ "αριστερά"/ "πολιτική" / "κόμματα" κλπ. κλπ. κλπ.

    Οπότε;; Τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς; Ότι η ανάδυση του ομότιμου κινήματος αποτελεί ένα "αριστεροδέξιο" υβρίδιο;;; Μάλλον με ξενίζει αυτή η σκέψη. Μου αρκεί η επιτυχής διαπίστωση του δημιουργικού παντρέματος διαφορετικών ιδεολογικών προσεγγίσεων σε κάτι που μπορεί να πάει την ανθρωπότητα λίγο παραπέρα!

    Κωστής Μουσαφείρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κώστα, ευχαριστούμε θερμά. Και ιδιαίτερα για την προσέγγισή σου όσον αφορά το πολιτικό κομμάτι (γιατί το ομότιμο μανιφέστο κάνει -ανάμεσα στα άλλα- και πολιτική). Περισσότερα σε λίγες ημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή