Χρειάζεται να δίνουν οι συγγραφείς προίκα;

Με μεγάλη χαρά διάβασα το σημερινό αφιέρωμα του Βήματος στις βορειοδυτικές. Χθες με πήρε στο τηλέφωνο ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Μπέκος και μιλήσαμε για βιβλία, την κρίση, την εκδοτική κατάσταση, το facebook και το αν πρέπει ή όχι οι συγγραφείς να δίνουν προίκα.

Ο Γιαννιώτης Γιάννης Πλιώτας, προωθεί τα βιβλία του αποκλειστικά μέσω κοινωνικών δικτύων

Είναι τριαντάρης και ζει μόνιμα στα Ιωάννινα. Αγαπάει το διάβασμα και το γράψιμο. Το βιβλία ανέκαθεν τον ενθουσίαζαν.

Στα μέσα του προηγούμενου Δεκέμβρη του 2010 έκανε έναν κρυφό πόθο πραγματικότητα: ίδρυσε έναν εκδοτικό οίκο με το χαρακτηριστικό όνομα «Βορειοδυτικές εκδόσεις».

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έμενα στα Γιάννενα. Είμαι κανονικός Γιαννιώτης» εξηγεί ο Γιάννης Πλιώτας, γεννημένος το 1981, με καταγωγή από την Αρκαδία, για την προσπάθεια του να στήσει κάτι όμορφο για το βιβλίο στην περιφέρεια. Η δουλειά του πατέρα του απαιτούσε πολλές μεταθέσεις. Οι γονείς του αποφάσισαν, εν τέλει, να εγκατασταθούν στην πρωτεύουσα της Ηπείρου και έκτοτε ζει εκεί όλη η οικογένεια.

Σπούδασε ηλεκτρολόγος-μηχανικός στην Πάτρα αλλά «από τη στιγμή που είχα αρχίσει να γράφω, όλο και ωρίμαζε μέσα μου η ιδέα για έναν εκδοτικό οίκο». Ο ίδιος έχει εκδώσει μια σειρά τριών μυθιστορημάτων υπό τον τίτλο «Το Βασίλειο της Αράχνης» (Λιβάνης) και έχει συνεργαστεί με πολλά περιφερειακά έντυπα γράφοντας στις σελίδες λογοτεχνίας που φιλοξενούν.

Στην Πάτρα συνεργάστηκε με τον εκδοτικό οίκο «Χαραμάδα» και ήταν αρχισυντάκτης για λίγα τεύχη στο free press περιοδικό για το βιβλίο «Bookmarks» το οποίο ανέστειλε την κυκλοφορία του εξαιτίας της κρίσης.

«Ήθελα να κάνω έναν εκδοτικό οίκο, παρ’ ότι γνωρίζω ότι τα πράγματα στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Υπάρχουν πάρα πολλοί εκδότες που εκδίδουν πάρα πολλά πράγματα. Υπάρχει υπερπροσφορά με κριτήρια εμπορικά, ενισχύονται οι προσωπικές εκδόσεις πολλών ανθρώπων που γράφουν με το ανάλογο τίμημα φυσικά. Ισχύει, ξέρετε, αυτό που έλεγε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην ταινία “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια”» λέει: «Προίκα; Γιατί να δώσω προίκα; Το μόνο που δίνεις και μάλιστα δίνεις και παραπάνω για να το πάρει κάποιος είναι τα σκουπίδια».

«Κινούμαι ελεύθερα, δεν έχω πλέον ωράριο»

Αποφάσισε να κάνει κάτι με σκοπό να ξεχωρίσει αλλά και να συμβαδίζει με τις ιδέες του. «Είναι φιλόδοξο, το ξέρω, αλλά είναι κάτι που με γεμίζει. Αυτό που κυρίως με ενδιαφέρει είναι να διαβάσουν τα βιβλία όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Πιστεύω ότι τα βιβλία που επιλέγω είναι καλά και τα υποστηρίζω με όλους τους τρόπους».

Εχει ένα μικρό γραφείο στο οποίο δουλεύει, αλλά ουσιαστικά μιλάμε για μια άϋλη επιχείρηση. «Με τις δυνατότητες που μου παρέχει το ίντερνετ μπορώ να δουλεύω έξω, από το μέρος όπου πίνω τον καφέ μου. Μου αρέσει που κινούμαι ελεύθερα και δεν έχω πλέον ωράριο».

Υπάρχουν έξοδα, αλλά γενικώς το άνοιγμα που έχει κάνει δεν είναι μεγάλο. Πολλά πράγματα γίνονται στη βάση της συνεργασίας «της ανταλλακτικής εργασίας». «Ζητάω από έναν φίλο, λ.χ. να μου φτιάξει το εξώφυλλο και εγώ θα του το ανταποδώσω αλλιώς».

Το εγχείρημα φάνταζε δύσκολο μέσα στα περιοριστικά πλαίσια της κρίσης. «Πριν ξεκινήσω μου έλεγαν, μα τι πας να κάνεις, δε βλέπεις την κρίση, περίμενε να κοπάσει. Ήμουν όμως αποφασισμένος να το κάνω, δεν μπορούσα να περιμένω σε πόσα χρόνια θα τελειώσει η κρίση» μας λέει.

Ο Γιάννης Πλιώτας ψάχνει με υπομονή να βρει ποια θα είναι τα επόμενα βιβλία που θα εκδόσει ανάμεσα στις δυο τρεις προτάσεις που λαμβάνει κάθε εβδομάδα στο γραφείο. «Για την ώρα θα μείνω στους έλληνες συγγραφείς». Στο μέλλον πάντως δεν αποκλείεται να επεκτείνει τις αναζητήσεις του και στο εξωτερικό.

Ο ίδιος στηρίζει σχεδόν αποκλειστικά την προώθηση των βιβλίων μέσω των νέων δικτύων. «Το Facebook μοιάζει να είναι η καλύτερη διαφήμιση, οπότε αν έχεις μια ωραία παρουσία εκεί μπορείς να έχεις μια άμεση επαφή με τους αναγνώστες. Με ενδιαφέρει πολύ το νεανικό κοινό, μολονότι ξέρω ότι δεν διαβάζει αρκετά. Θέλω με πράγματα λίγο εναλλακτικά να τους τραβήξω στη λογοτεχνία μέσω των δικτύων κοινωνικής επαφής».

Ο Γιάννης Πλιώτας είναι από αυτούς που βλέπουν και μερικές θετικές εκφάνσεις στην κρίση. «Η κρίση στον εκδοτικό χώρο θα πλήξει αναμφίβολα όσους από τους μεγάλους εκδότες είχαν ανοιχτεί αρκετά. Θα κάνουν μοιραία μειώσεις στις δαπάνες τους. Νομίζω πως η κρίση είναι ταυτόχρονα και ευκαιρία: ίσως να έχει βοηθήσει την ανάγνωση καθαυτή. Επειδή το βιβλίο είναι μια φθηνή ψυχαγωγία και ο κόσμος μένει περισσότερο χρόνο πλέον μέσα στα σπίτια του».

Οι «Βορειοδυτικές εκδόσεις» εκδίδουν και κυκλοφορούν τα βιβλία τους με τον παραδοσιακό τρόπο: μπορεί ο καθένας να τα αναζητήσει στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Ταυτόχρονα οι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν δωρεάν στο διαδίκτυο τις ηλεκτρονικές εκδοχές τους στον ιστότοπο http://voreiodytikes.blogspot.com/.